دست نوشته ای نا قابل برای عشقم اباصالح المهدی عج

امان ز درد جدایی                 خدا کن که بیایی 

دلم به عشق تو مولا             چو نی دمد به نوایی
هوای خانه چه سنگین            غریب خانه کجایی؟
مدینه و غم مادر                      حبیب مادر مایی
درون میکده آقا                         منم چو مست و هوایی
اگر زدر تو نیای                          به ما ندی تو صفایی
نفس به ثانیه افتد                      طبیم من تو بیایی