واقعیت وجودی من

به نام خدا 

امروز دوباره به عجز و ناتوانی خودم پی بردم و فهمیدم با تمام عبادات و مراقبه ای که داشتم عاجزترین و ناتوانترین نم . این کلمه تواضع نیست واقعیت وجودی منه ، 
خداوندا اعلام عجز میکنم و تسلیم درگاه توام از نخوت دنیا نجاتم بده و شهوت دنیا را بر من مغلوب قرار بده تا در راستای بندگی تو الله ، با لطف خودت قدم بردارم .
از دست خودم بیزارم و وقتی خودم رو در جامعه ای میبینم که صبح با نقاب دین میایم بیرون و در خلوت ذهنی و جسمی خودمون فحشا میکنیم و تازه قیافه هم میگیریم حالم از خودم به هم میخوره و دیگه وقتی میخوام بچه ام رو نصیحت کنم یادم میفته خودم چی کار کردم زبانم قفل میشه به خودم میام و میگم بابا سعی کن آدم خوبی باش که حداقل از خودت بدت نیاد .
حقیر سرتا پا نقص و عصیان

پناهنده درگاه حق